Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Εκλογές, κόμματα, με φρου φρου κι αρώματα

Έχω τόσο καιρό να γράψω που νιώθω σαν να γράφω για πρώτη φορά. Βλέπεις, τα γεγονότα τρέχουν κι εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε στάσιμοι. Μας παρασύρουν και τρέχουμε κι εμείς μαζί τους. Εδώ βρίσκεται όλο το νόημα. Η πέτρα πρέπει πάντα να κυλά. Και η δική μου παρακύλησε τον τελευταίο καιρό!


Αλλά ας αφήσουμε τα δικά μου, άλλα είναι τα σημαντικά. Είναι λοιπόν γεγονός, δε σου κάνω πλάκα. Προκηρύχθηκαν οι εθνικές εκλογές. Πρόκειται για τις πιο καθοριστικές για τη ζωή των Ελλήνων εκλογές, μετά τη Μεταπολίτευση. Και πολύ φοβάμαι πως αυτό δεν το έχει κατανοήσει η πλειοψηφία των Ελλήνων. Τα λεγόμενα "κομματόσκυλα" ζουν, βασιλεύουν και καθορίζουν το μέλλον μου. Και φοβάμαι. Φοβάμαι για το αποτέλεσμα, φοβάμαι την αυτοδυναμία, φοβάμαι την αποχή, φοβάμαι το μετά. Δεν ξέρω αν θα αντέξω άλλο την αυθαιρεσία, τις απάτες, τις "κωλοτούμπες", τα ψέματα, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, την κατάχρηση εξουσίας, την ασέβεια προς τον πολίτη. Είναι πλέον θέμα αυτοσυντήρησης. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να ελέγχω το θυμό μου. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να είμαι άνθρωπος ή θα μεταμορφωθώ σε ανεξέλεγκτο αγρίμι. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για τίποτα πια. Ούτε για τον ίδιο μου τον εαυτό.


Δεν ξέρω γιατί ένιωσα την ανάγκη να στα πω τώρα όλα αυτά. Αφού στις 7 Μαΐου θα ξέρω. Όλα θα είναι ξεκάθαρα τότε. Θα ξέρω σε ποια χώρα βρίσκομαι. Θα ξέρω με ποιους ανθρώπους έχω να κάνω. Θα ξέρω αν τα αξίζουμε όσα παθαίνουμε. Κι αν δεν τα μάθω όλα αυτά, τουλάχιστον θα μάθω τον εαυτό μου, τα όρια και τις αντοχές του.


Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ένα: όλοι εκ του αποτελέσματος θα κριθούμε. Όλοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου